Identificatie is onbewust, dis-identificatie is bewust
Wat ik waarneem is dat cursisten op een gegeven moment weten hoe ze in Essentie kunnen komen en zichzelf realiseren als Bewustzijn of het Absolute. Toch is er keer op keer die terugval naar het drama door de identificatie met het lichaam, denken en voelen. Dit lijkt dan de waarheid. Dat gebeurt in een fractie van een seconde en altijd onbewust. Wanneer er bewustzijn ontstaat van de emotionele commotie is dat het teken om weer actief via het lichaam, Essentie tot Zelfrealisatie te komen. Dat is een superactief doen van de Focusstappen. Op een gegeven moment is het een stabiele ervaring die zichzelf in stand houdt.
De serene ruimtelijke non duale ervaring is echt en geen vlucht of dissociatie. Het duurt even voor mensen dit op waarde schatten