Perceptie 1 (ontwaking).
Voor diegene die mijn werk kennen is het eenvoudige en herhaalbaar om via elke willekeurige lichamelijke sensatie naar een non duale ervaring van jezelf als ruimte, liefde, bewustzijn of het Absolute te komen. Hier is er geen tijd, geen concept en geen identificatie met het lichaam, denken en voelen. Hier is er niets te verliezen, geen angst voor autoriteit en geen covid.
Perceptie 2 (groei).
In de bewuste identificatie met het lichaam, denken, voelen en de programmering via de vijf zintuigen is er weer een bevattelijkheid voor dualiteit van verhalen. Goed en fout komen tot leven. Ik merk dat de programmering machine van de overheid enorm sterk werkt. Een mengeling van autoriteit en gebruik van moderne techniek. Er is een onzichtbare vijand (een virus), een noodtoestand en je moet de richtlijnen opvolgen. Niet zelf voelen en nadenken. Het doel in deze perceptie is het vinden van een balans tussen goed en fout.
Zelfrealisatie is de realisatie van mijzelf als het Absolute en tegelijk de volledige authenticiteit van de persoon (lichaam, denken en voelen) in het dagelijkse leven. Het zijn de essentiele kwaliteiten zoals kracht, leiding, helderheid, koninklijkheid en alwetendheid die in deze tijd wakker worden gemaakt.
Zelfrealisatie.
Mijn gevoel is dat we meer mensen nodig hebben die zichzelf buiten de programmering kunnen ervaren en tegelijk weerstand gaan bieden in de programmering. Een kritische en onderzoekende houding is een belangrijke stap en het is niet genoeg.
Wat voor mij steeds belangrijker wordt is een houding waarin ik weiger om mee te werken aan de opgelegde maatregelen. Er is ruimte voor een gevoel van niets te verliezen hebben, geen angst voor boetes, meningen of autoriteit.
Ik volg mijn hoogste impuls.
Ik wil ook volledige vrijheid en autonomie in het fysieke leven. Dat ervaar ik als de embodiment van ontwaken. Ik ben oneindig vrij (als het Absolute en als persoon) en mijn lichaam is intelligent en krachtig in het weerstaan van virussen en manipulatie.