Surrendered Leadership is een term die ik ken vanuit circling Circling Europe. Voor mij betekent het steeds meer ervaren in het moment. Door meer te ervaren ontstaat intelligent leiderschap. Een leiderschap voorbij angst en controle. Een leiderschap in tune met het universum. En er is zooo veeel te ervaren in een moment, ongelofelijk. In circling gaat het ook over het delen van impact met elkaar, dus de relatie is aanwezig. Het is eigenlijk een soort meditatie in relatie, waarin ik mijn ervaring deel met een ander, brengt dat verbinding, intimiteit en daarmee een bepaalt soort levendigheid en genot/vervulling.

Wat me de laatste weken opvalt is dat ik een ondefinieerbare angst ervaar die ook om kan slaan in genieten en extase. Hoewel de angst meer ondragelijk aanvoelt en de extase heerlijk is lijken de sensaties enorm op elkaar. Zo loop ik op dit moment rond in de wereld en het grote universum. Het lijkt er op dat er iets is dat wil zakken. Woorden die erbij horen zijn opgeven, loslaten, ik hoef niet meer. Een beeld van een kabbelend beekje, in de zon met gras en bloemetjes op de over. Het water stroomt rustig stroomafwaarts. Wat strak rond mijn hart, verkramping en een gevoel van afgesloten zijn, daar. Een sfeer van verdriet. Het heeft een verdiepte verbinding nodig. Niet zo maar een verbinding. Met mezelf? een ander?

De persoon die het meest in overgave is, heeft de potentie om de mensheid te leiden. En dit soort leiderschap wisselt van persoon. Een bedrijven en organisaties zouden een flexibel leiderschap moeten hebben. Diegene die het meest in tune is met de omgeving en de ziel van de organisatie zou het leiderschap op dat moment moeten vertolken. Dit is voor mij het nieuwe normaal, het nieuwe leiderschap.