Een paar weken geleden sprak ik een client uit de dak en thuisloze opvang die zijn hele leven al in de criminaliteit zit. Hij vertelde dat het steeds moeilijker is om te stelen in winkels door de camera’s. Hij was overgegaan op tasjes diefstal. In de bijlmer (Amsterdam zuidoost) waar ik twaalf jaar werkte met drugsverslaafden weet ik dat de politie mensen met kan volgen een uitgenreid netwerk van camera’s.
In China is het social credit systeem in ontwikkeling waar je punten krijgt voor wat de partij goed vindt. Twee honderd miljoen camera’s en het verzamelen van big data maken een profiel van elke bewoner in China. Wanneer je slecht scoort dan wordt je op allerlei gebieden ingeperkt (reizen, geld lenen, social media, etc.). Langzaam en zeker wordt het politieke extremisme in logaritmes geprogrammeerd en overgenomen door digitale technieken. Dit is waar het heen gaat als de politiek samen gaat werken met grote multinationals die data en kennis bezitten.
Deze documentaire laat zien hoe verschillende mensen worden beinvloed en omgaan met dit systeem. Wil niet iedereen in een veilige omgeving leven?
Een andere ontwikkeling is dat locale overheden steeds minder te zeggen hebben. De aansturing wordt overgenomen door bedrijven die over de hele wereld werken en meer geld hebben dan overheden. Er komen steeds meer (financiele en gezondheids) organisaties waar landen lid van worden die besluiten gaan nemen op wereldniveau. Machtstructuren zijn aan het veranderen en niemand weet nog hoe dit zich gaat uitspelen. De macht komt meer van globaliserend werkende commerciele bedrijven (zonder democratie), (democratische en communistische) overheden, financiele regio’s, organisaties zoals Wereld Gezondheid Organisatie, Verenigde Naties, Europese Unie, etc. Wie gaat bepalen wat goed en fout is? Hoe gaan we dat vormgeven?
De enige overheden die op dit moment machtig genoeg zijn om tegenwicht te geven aan de grote bedrijven zijn China en Amerika. De Europese Unie is te veel verdeeld om tegenwicht te geven. Hier zullen we als Nederlanders aan moeten gaan wennen. We hebben niet zo veel te bepalen en mee moeten bewegen met de nieuwe ordening.
Binnen tien jaar wordt een groot deel van het werk overgenomen door computers en robotten. Dit betekent dat de factor arbeid minder belangrijk en minder gewaardeerd gaat worden. Hoe gaan we de economie inrichten zodat mensen toch in hun levensonderhoud kunnen voorzien? Werk heeft nu een idee van zingeving, maar dat gaat ook veranderen.