Het lichaam is de deur naar zelfrealisatie. Het lichaam heeft de enorme drang om te overleven en te ervaren. Hier zul je aan voorbij moeten gaan. Dit kan alleen door het lichaam en deze primaire verlangens te omarmen en te onderzoeken. Pas wanneer alles er mag zijn kan het overstegen worden.
Het lichamelijke functioneren heb ik uitgebreid beschreven in mijn boek. In deze blog een klein schaamte onderzoek.
Schaamte is de angst om er niet bij te horen en geen verbinding te hebben met anderen. Het is meestal voelbaar als een scherpe pijn aan de voorkant van het lichaam met het idee ‘niet goed genoeg te zijn’.
Verbinding is de energie die tussen mensen ontstaat wanneer zij zich gehoord, gezien en gewaardeerd voelen; wanneer ze zonder te oordelen en beoordeeld te worden kunnen geven en ontvangen.
Erbij horen is het aangeboren menselijke verlangen om deel uit te maken van een groter geheel.
De onderliggende oorzaken van schaamte zijn;
1. een minder waardigheidsgevoel en
2. het verlangen om ‘er bij’ te horen.
Dit is een perfecte combinatie om geen grenzen te stellen en de regie over je eigen leven kwijt te raken. Een gevolg is dan het voortdurend over je eigen grenzen gaan in het geliefd willen worden of juist het verdoven van spanning en het gevoel van geen contact hebben. Verdoving is er in allerlei mate en vormen; een wijntje bij het koken, werken, snoepen, verzamelen, roken, kopen, internet, etc. Verdoving is een handeling in het dagelijkse leven.
De uitweg ligt niet in het leren omgaan met de angst van schaamte, innerlijke spanning en eenzaamheid. De uitweg ligt ook niet in het voortdurend aanpassen en pleasen van anderen. De uitweg ligt in het echt en kwetsbaar zijn. Door echt en kwetsbaar te zijn is de kans groot dat je er juist bij gaat horen, omdat mensen dat fijn vinden. De paradox is dat je voor echt en kwetsbaar zijn juist weer een zekere eigenwaarde nodig hebt. Waar begin je?
Het begin ligt in het voelen van je lichamelijke emoties. Een e-motie is een energiebeweging in het lichaam. Emoties geven aan wat je wil en wat je grenzen zijn. Hoe wil jij je leven leiden? Wat is genoeg? Dit zijn lichamelijke verlangens die meestal heel subtiel ergens in het lichaam beginnen. Deze sensaties volgen geeft een ander gedrag dan handelen op basis van louter denken. Het lichaam is een super intelligent wezen en wordt nog steeds zwaar onderschat in onze maatschappij.
In het voelen ontstaat er een evenwichtig dagelijkse leven van werk en relaties. Dit is de basis en ruimte voor steeds subtielere gewaarwording van sensaties en energie. Zelfrealisatie is een subtiel energetisch gewaarwordingsproces wat eindigt in mentale stilte en een volledig leven.
Factoren zoals authenticiteit, voelen en zelfrealisatie met elkaar verbonden. Het vereist een langdurig zelfonderzoek waarbij het ontwikkelen van een stabiel ego een fase is. Dit wordt vaak vergeten. Het liefst willen mensen direct naar het eindpunt en ik denk dat daarom de advaita vedanta zo aanspreekt. Een nadeel hiervan is dat het dagelijkse leven van pijn en genot, lichaam en psychologie ondergewaardeerd worden. Zolang als deze factoren niet betrokken worden in het onderzoek blijft het een leven van zoeken en twijfelen aan de mogelijkheid van zelfrealisatie.
Een mooi symbool van een kwetsbare aanwezigheid vind ik de Dalai Lama. Als ik hem zie is hij altijd echt en maakt hij persoonlijk contact.