Rumi is een van de belangrijkste personen uit de Perzische dichtkunst door zijn religieuze dichten die God prijzen. In religieuze kringen wordt hij ook wel Maulana of Mevlana (soms met toevoeging Balkhi naar zijn geboorteplaats) genoemd; dit betekent ‘onze meester’. Een bekend werk van Rumi is de Masnavi. Rumi begon rond 1258 aan dit omvangrijke geschrift, maar kon het vanwege zijn overlijden in 1273 niet voltooien. De Masnavi bevat meer dan 25.000 verzen en wordt ook wel de Perzische Koran genoemd.
Rumi’s leraar was de mysterieuze derwisj Sjems Tebrizi. In het boek Liefde kent veertig regels door Elif Shafak worden de 40 regels van Sjems Tebrizi besproken en wordt de ontmoeting tussen Sjems en Rumi verhalenderwijs verteld.