Ik vind het steeds moeilijker worden om Fundamenteel Welzijn, zoals ik het ervaar, uit te leggen en daarmee over te brengen.
Er is geen betekenis.
Betekenis ontstaat door concepten. Conceptloosheid is voor mij bevrijdend en zie ik als een wezenlijke perceptie. Hoe kan ik conceptloosheid uit leggen met concepten? Vanuit conceptloosheid is er niets om naar toe te werken. Het verblijven in of als conceptloosheid is de enige beoefening. Er tijdens de beoefening niets van maken is de kunst.
Zo kan ik de begrippen ontwaking en zelfrealisatie ook weg laten, want die dragen een hele lading van betekenissen met zich mee. Ik kan vanuit de perceptie van “no meaning” niet met zekerheid zeggen of ik leef of dood ben, want om dat onderscheid te maken heb ik concepten nodig. Er is ook niets zeggen te zeggen over geluk, tijd en ruimte.
Er is betekenis.
In mij is er ook een verlangen om te begrijpen. Wanneer ik daar in mee ga ontstaat er een perceptie van denken en betekenissen. In dat gebied heb ik ook allerlei ontdekkingen gedaan zoals; wat is de bron van mijn lijden en hoe ik de drang heb om te leven vorm geef. De kern is voor mij dat het overleven wordt veilig gesteld door zingeving, langdurige zorgzame relaties en energie opbouw. Zijn die gebiede niet op orde is er een zekere zin van lijden.
Wanneer ik de zinloosheid of no meaning van het leven niet verdraag kan ik allerlei betekenissen gaan projecteren in mijn leven zoals dat ontwaken of overleven de hoogste doelen zijn. Dan is er weer een kader om te denken en te doen. Voor mij zijn al die percepties en kaders gelijkwaardig. Ik heb geen hechting aan een voorkeur met als gevolg dat ze zich allemaal uitspelen.
Dat wat ik denk dat mijn leven is, dat is het
Wanneer ik iemand heb kunnen laten ervaren dat verblijven in conceptloosheid het ultieme geluk is kom ik tegelijk weer met het tegendeel, namelijk dat ik met concepten en intentie mijn leven kan vormgeven. Ik leef in die twee werelden tegelijkertijd en dat geeft mij een Fundamenteel Welzijn. Waar overigens weerstand, pijn en lijden onderdelen van zijn.
Er is niets te doen en ik kan mijn leven vorm/zin geven. Fundamenteel Welzijn is voor mij in beide percepties tegelijkertijd leven. Ik ben compleet, iets voorbij bewustzijn zonder tijd, ruimte en wat dan ook. Tegelijk ben ik een centrum (lichaam, denken en voelen) in voortdurende relatie met alles om mij heen en kan ik mijn immateriele en materiele ervaring vorm geven.