Liegen in de politiek is normaal. Wij kiezen partijen en die moeten in opdracht van ons dingen veranderen. Hiervoor gebruiken ze verhalen, beeldvorming en (gemanipuleerde) cijfers. Wanneer de (sociale) media en organisaties hieraan meewerken is het een machtig blok. Een probleem met de geloofwaardigheid is wanneer de interpretatie van de feiten te veel en te lang gemanipuleerd worden. Dan ontstaat er onrust. Op een gegeven moment verdwijnt zelfs de interesse in waarheid of onwaarheid dan is er alleen maar een gevoel van weerstand tegen de situatie, zoals nu stapje voor stapje gebeurt met de corona maatregelen. Wanneer dit verder gaat dan verdwijnt ook het draagvlak om samen de samenleving op een goede manier vorm te geven. Er is geen vertrouwen meer.
Een democratie bestaat uit diverse meningen. Dit is een systeem wat beschermd zou moeten worden door de overheid en de politie. Wanneer er een mening wordt beschermd beweegt dat van de democratie af richting een totalitaire denkwijze.
Volgens mij zie ik nu dat de politiek en de media steeds meer verwijdert raken van het OMT en de Rivm interpretaties en dat het volk zich meer begint te bewegen. Het is alsof er na de schok van het virus en een jaar freeze tijdens de maatregelen er meer boosheid (fight) ontstaat. De overheid merkt dit en begint met versoepelingen. Dit leidt tot nog steeds tot onsamenhangend beleid, alleen nu in de versoepelingen van de maatregelen. Voor de politiek leiders van het afgelopen jaar en het OMT/Rivm wordt het nu belangrijk om een exit strategie te bedenken waarbij ze er zelf niet al te slecht uitkomen. Ik ben benieuwd hoe ze dat gaan doen.
Bij mezelf merk ik dat het voortduren van de maatregelen een zware ondertoon begint te worden en dat ik steeds meer neig naar actie en verzet. Dit zie ik ook terug in de maatschappij. Het draagvlak voor de maatregelen neemt nu steeds sneller af. En nog steeds niet snel genoeg, want de VVD komt als grote overwinnaar uit de verkiezingen.
Wanneer er op een gegeven moment tien of twintig duizend mensen naar het Museumplein gaan ontstaat er echt beweging in de politiek en de maatschappij. Dan wordt het ook lastig voor de ME en andere gewapende orde handhavers om voet bij stuk te houden.
Voor wie of wat zijn we/ben ik nu eigenlijk bang? Ik zie dat de maatregelen en de handhaving daarvan iedereen dichter bij hun overlevingsstrategie brengt van de kindertijd. Ik had de strategie van niet opvallen en dat doe ik nu ook door een mondkapjes te dragen waar het voorgeschreven wordt. Mijn vriendin had vroeger meer een vereenzelviging met de underdog waardoor zij er juist voor kiest om het niet te dragen. Hoe ga jij om met de maatregelen en herken je dat van vroeger?
Gezien we nu gevangen zitten in een angst frame en wederom niemand weet wat er gaat gebeuren als er versoepelingen komen gaat niemand iets veranderen. Alleen als het volk om versoepeling gaat roepen komt de overheid in actie is mijn aanname.
Ik ben in ieder geval voor versoepeling van de maatregelen. Dat is een intuitie waarin al mijn kennis en aannames zijn verwerkt.
In ieder geval hoop ik dat er weer meer ruimte en vrijheid van beweging ontstaat en dat ik niet als een barbaar word gezien als ik bij de Chinees mijn eten afhaal zonder mondkapje of als ik mijn vriendin na 22.00 ophaal van een bezoek en dat mijn kinderen weer een leven krijgen met gewone sociale contacten.