fbpx

Ik ben tot ontwaking gekomen in een new age Advaita Vedanta achtige cultuur. Daarnaast hou ik me op het gebied van groei bezig met het lichaam, psychoanalyse en hier en daar wetenschap. De integrale theorie van Ken Wilber geeft mij een framewerk waarin ik al mijn kennis en ervaring kan plaatsen. Het bovenstaande kwadrant van perceptie is daarbij een belangrijk instrument.

Het kwadrant (aqal) geeft aan dat in elk moment er een bewustzijn is van vier perspectieven. De individuele mens is het centrum en vandaaruit zijn de de perspectieven; ik binnenkant (gedachtes, gevoelens), ik buitenkant (moleculen, cellen, gedrag), wij binnenkant (cultuur, normen en waarden), wij buitenkant (gebouwen, gemeenschappen, vormen van samenleven). Elk moment bestaat uit oneindige perspectieven. Al die perspectieven zijn waar en een gedeelte van het geheel.

Ik zie regelmatig bij Advaita Vedanta en Boedhistische studenten een veelvoorkomende verwarring en dat is de hechting aan de voorkeur voor het non duale of leegte. In de oosterse religie is de buiten wereld vaak zo iets als een illusie of maya. Ik ben daar zelf ook lang verward over geweest. Waarschijnlijk is dat nu de reden waarom ik kan uitleggen hoe je jezelf kunt bevrijden van dat idee. Ik ben tot de conclusie gekomen dat al deze kwadranten/ervaringen gelijkwaardig zijn en ik ze ook zo kan benaderen. In mijn dagelijkse leven wordt de ontwakingservaring vaak niet erkent of herkent door anderen. Dat is ook een onvolledige werkelijkheid. Ik ben totaal flexibel geworden in het meebewegen met de belevingen van mijzelf en anderen.

Heb je wel eens nagedacht hoe het kan dat jij oneindig bewustzijn bent en jouw lichaam steeds maar weer in die ervaring te vinden is?

De hechting aan de voorkeur voor het nonduale of leegte ontkent de dagelijkse realiteit. Een ontkenning van de non duale ervaring geeft ook een gedeeltelijk perspectief. Ik zie dat het hechten aan een voorkeur een splitsing te weeg brengt waar mensen uiteindelijk ongelukkig van worden. Splitsen is de bron van twijfel.

Zelfrealisatie en het lichaam zijn met elkaar verbonden

Aqal van Ken Wilber.
Jezelf realiseren als bewustzijn of leegte vindt plaats linksboven in het kwadrant (ik/binnen). Het is slechts een manier van ervaren. Vanuit dat kwadrant gezien zou je wereld (de ik en wij buiten) kunnen zien als een illusie of droom. Je kunt ook het lichaam en de persoon bestuderen vanaf de buitenkant (rechtsboven, ik/buiten). Dat is wat de wetenschap doet en daar kunnen we wat mij betreft niet omheen. Ik voel mijn lichaam en zie dat het met bepaalde wetmatigheden in de wereld functioneert.

En dan beleven we met zijn allen ook een samen zijn (wij/buiten) met innerlijke collectieve normen en waarden (wij/binnen). Al ons denken en taalgebruik komt voort uit deze collectieve stroom. Hoeveel je jezelf ook realiseert als ruimte, leegte of het Absolute er is een samen zijn met innerlijke collectieve waarden en een uitingsvorm in bijvoorbeeld leefgemeenschappen of culturen (rechts beneden, wij buiten).

Een iets andere benadering is dat je God of spirit zelf vanuit de verschillende kwadranten kunt beschrijven. Ik ben of andere jezelf ervaren als essentie is ik-binnen, praten met Jezus is wij-binnen, het grote zich ontvouwende universum is wij-buiten. Er zijn dus verschillende vormen van eenheidservaringen. 

Wanneer een kwadrant ontkent wordt ontstaat er een beperkte kijk op Zelfrealisatie. Zelfrealisatie bestaat uit de kennis en ervaring van bewustzijnsstaten (ontwaking) en de kennis en ervaring van de mens in een universum (groei). Voor mij betekent dit dat ik ook geinteresseerd ben in het gedrag van mensen en hoe er een integratie van nondualiteit en persoon ontstaat. Hoe gaan we met elkaar om en hoe interpreteren we de wereld en zingeving. Dit valt samen in wat ik de Persoon van Zijn noem.

Ik was aan het nadenken over mijn enthousiasme over Jordan Peterson. Hij heeft een grote aanhang van jonge mensen wat volgens mij aangeeft dat hij een gevoelige snaar raakt in de groei van deze generatie. Ze zijn op zoek naar waarheid en een leven met zingeving. Hij beweegt zich met name in de ik buiten en wij buiten kwadranten. Hij bekijkt de individuele en groeps mens van de buitenkant door wetenschappelijke onderzoeken met elkaar te verbinden. Voor mijn gevoel klopt alles wat hij zegt op die gebieden en vult het mijn ervaring aan. Waar hij minder of geen uitspraken over doet is innerlijke ontwaking. 

Zo kun je elk moment, inspirerend figuur en/of theorie bestuderen vanuit vier kwadranten. Kijk eens of jij voor jou belangrijke theorieën of mensen in deze kwadranten kan plaatsen. Mist er iets? Wezenlijke verandering kan alleen gebeuren als er een beweging zit in alle vier de kwadranten.

 

Share This
Stel hier je vraag