IK ben KENNENDHEID.
Onkenbaar ondefinieerbaar substantieloos helder en ABSOLUUT.
Van hieruit is de eerste vorm AANWEZIGHEID, IK BEN.
BEWUSTZIJN is KENNENDHEID en AANWEZIGHEID, IK BEN.
Tegelijk met de ervaring van conceptloze frisse AANWEZIGHEID, IK BEN ontstaat de ervaring van tijd en ruimte. Hierin ontstaat de ervaring van UNIVERSUM, WERELD, PERSOON en VERANDERING. Dit is het gebied van materie en percepties. Elke milliseconde is er de zich ontvouwende ervaring met de heldere grond van KENNENDHEID. De ULTIEME WAARNEMER. Alles is tegelijkertijd. Verandering en stilte, tijd en tijdloosheid.
In het spel van BEWUSTZIJN verplaatst de AANDACHT (gefocust bewustzijn) zich van het ene naar het andere perspectief. IK vereenzelvig mij met KENNENDHEID, BEWUSTZIJN, AANWEZIGHEID, HET UNIVERSUM, DE WERELD, DE PERSOON. IK ben alles en tegelijk niets.
Dit is wat er te zeggen is over MIJ.
Verwar mij niet met alleen de persoon (lichaam, denken en voelen). Wanneer IK het woord ´ik´ zeg of denk dan betekent dat iets groters en ondefinieerbaarders dan het persoonlijke ´ikje´. Dit ´ikje´ is een tijdelijk en steeds weer opkomend resultaat van de vereenzelviging van de pure KENNENDHEID met het LICHAAM. Vanuit de liefde voor ZELFREALISATIE wordt deze wisseling van focus gezien als afleiding. Toch zijn het lichaam en KENNENDHEID onlosmakelijk met elkaar verbonden. Dat is niet met het denken te begrijpen. Er is geen wetenschapper of leraar die je dit kan uitleggen. Het is een eigen ervaring. Wanneer dit ´ikje´ doordrongen wordt door de heldere structuurloosheid van KENNENDHEID, BEWUSTZIJN, IK BEN verdwijnt langzaam de verkramping uit de structuur van het ´ikje´. Daarmee verdwijnt het solide gevoelsidee van de persoon zonder de eigenschappen daarvan te vergeten. Het ´ikje´ ervaart zichzelf als IK.
Dan is te ervaren dat alle vorm wordt opgebouwd uit ESSENTIELE SUBSTANTIES zoals KRACHT, WIL, LIEFDE, STILTE, HELDERHEID, ALWETENDHEID, GROOTHEID, LEEGTE, ZACHTHEID….