Ik is een continuüm. Een pool is de beleving van het Absolute (ondefinieerbaar en zonder lichaamsbewustzijn). Een andere pool is de beleving van de Persoon (lichaam, denken en voelen). Wanneer ik het woord ‘ik’ gebruik leef ik in beide belevingen.
Absolute————————————————————————————————–Persoon
Over deze hele lijn zijn allerlei percepties mogelijk. De integratie van percepties is Zelfrealisatie. De reden waarom er in Zelfrealisatie voortdurend wordt gesproken over het Absolute is omdat het perspectief van de persoon wel helder is. Daar leven de meeste voortdurend in. De staat van versmelting en nietsheid is minder geïntegreerd.
Alle gekte, of wat wij gekte noemen is ook te plaatsen op dit continuüm. Iemand met schizofrenie heeft naar mijn inzichten een verminderde persoonsopbouw, waardoor ander soort beelden (wij noemen dat wanen en hallucinaties) de realiteit worden. Ik kom ook mensen tegen die channelen en mediumschap beoefenen. Dit zijn ook afwijkende percepties van de meerderheid. Deze mensen kunnen meestal wel weer terug naar hun persoonlijke beleving waardoor ze niet als gek worden gezien.
Feit is dat er een geïntegreerde ego opbouw nodig is om te functioneren als de meerderheid. Wat gek is wordt bepaald door de meerderheid. Gekte op zichzelf is niet objectief vast te stellen. Iedereen leeft in zijn eigen waarheid en ziet dat meestal als normaal. De kunst is om open te staan voor al deze waarheden.
Wanneer ik mezelf beschrijf als ondefinieerbare ietsheid dan word ik in de ogen van de meerderheid gezien als gek of op zijn minst zweverig. Ik neem dan simpelweg het masker van de persoon aan.
Het is voor iedereen waarschijnlijk lastig om zijn of haar persoonlijke belevingswereld over te brengen aan een ander. Toch is het de moeite waard om je beleving te delen en elkaars beleving te kennen. Wanneer iedereen kan zijn zoals hij of zij is wordt het leven als aangenaam ervaren.