Mijn handen hebben een eigen leven. Die van jou waarschijnlijk ook, maar daar ga ik het nu niet over hebben. In mijn huidige onderzoek naar de mannelijke en vrouwelijke energie komen mijn handen mij goed van pas. Ik ben rechtshandig, dus mijn rechterhand neemt de lead. Je ziet dat in alles dat gedaan wil worden. Mijn rechterhand bepaalt wat er gaat gebeuren en mijn linker assisteert, ondersteunt en zorgt er zo voor dat dat wat rechts van plan is, ook werkelijk plaatsvindt.
Wanneer ik een maaltijd aan het bereiden ben of (langgeleden ondertussen) de band van mijn fiets plak, is duidelijk te zien hoe de rollen verdeeld zijn. De mannelijke kant/hand (rechts) beslist en het vrouwelijke (links) volgt en ondersteumt. Zo vormen zij samen een prachtige krachtige eenheid en samenspel.
Wanneer ik niet oplet en teveel met andere dingen bezig ben terwijl mijn handen bezig zijn, gaat het mis.
Een bekend fenomeen is het kwijt raken van spullen. Er blijkt dan een ongezien plan te zijn ontstaan tussen mijn handen en voeten. De handen hebben de perfecte opbergplek gevonden. Vervolgens nemen de voeten het lichaam en daarmee de handen naar deze plaats. Wanneer het verplaatste object nodig is, lijkt het onvindbaar. Wat helpt, is de vraag stellen aan de ledenmaten om me weer naar die bewuste plek toe te bewegen.
Door naar mijn handen te kijken terwijl ‘ze’ bezig zijn, komt er een bezieling in dat wat gedaan wordt. Er is alleen nog het nu, gedachten lossen op, en het observeren doet haar intreden.
Iets anders wat simpel is, is wanneer ik in mijn liefdesrelatie wil onderzoeken hoe ik in mijn vrouwelijke kracht kan komen, hoef ik alleen maar naar mijn linkerhand te kijken. Zo dienend en ondersteunend is ze, en nimmer klagend of zich kleinmakend. Heel vervullend om het te (h)erkennen.
Ahee!