Het huwelijk is een van de moeilijkste persoonlijke problemen in het leven van de mens, omdat intense emotionele behoeftes en romantische dromen moeten worden omgezet in een gewone werkrelatie.
Ik breng onze dochter naar bed en lees een verhaaltje voor, ik gebruik mijn neusspray tegen de huismijtallergie, ik mediteer en kus mijn man als hij binnenkomt.
Een beeld van mijn flanellen nachtpon met lange mouwen, sokken aan (omdat ik altijd ijskoude voeten heb), rescue gebruik voor mijn zenuwen en andere pillen om goed te slapen. Onze blauwe elektrische deken op roosterstand, onze zwarte wekker op half acht, ik zeg dat we onze schulden moeten regelen, hij zegt dat hij overspannen is.
Vorig jaar gaf ik hem een centaur voor zijn verjaardag (we beloofden elkaar dat hij half man en half beest zou worden). Vorig jaar kreeg ik van hem iets zwarts kantachtigs (we beloofden elkaar dat ik gek van geilheid zou worden).
Maar nee, mijn krulspelden ritselen tegen het kussen en de nagel van zijn grote teen schuurt langs mijn huid. Hij staat op om de cacaostift langs zijn lippen te halen, ik vraag of hij een aspirientje voor me meeneemt.
O, ergens zijn er prachtige boudoirs met zijden lakens en hemelbedden met koorden. Hij jaagt in het weekend op leeuwen in Afrika. Zij meet negentig rond de heupen. Hun ogen ontmoeten elkaar boven de glazen cognac, hij laat zijn vingers door haar Alexanderkapsel glijden. De kinderen zijn in de andere vleugel met de juffie. Overal klinken violen.
In ons huis hoor je water druppelen. Het regent en hij heeft het lek nooit gedicht. Hij pakt de dweil en ik de emmer. Beiden vinden we; volgende week maar weer proberen.
Hoe kun je leven als de grenzeloze onbeperkte liefde en omgaan met de begrenzing van het persoonlijke leven van alle dag?