Vrijheid is weten wat ik ben voorbij bewustzijn en vrij expressie geven aan mijn impulsen
Een week lang met 130 mensen circling beoefenen. De voertaal is Engels en er zijn misschien 30 Nederlanders. De rest komt uit Amerika, Zwitserland, Engeland, Estonia, Duitsland, Noorwegen, Zweden en nog wat andere landen waar circling voet aan de grond heeft gekregen.
Circling bestaat voornamelijk uit expressie geven aan en uitwisselen van “impact”. Hierbij zijn twee vormen; de birthdaycircle en de surrendered leadership circle. Tijdens het festival zijn er veel extra workshops zoals; improvisatie theater, vele soorten dans en allerlei lichaamswerk. Er is een focus op belichaming Ik vind de kwaliteit van de workshops en circels erg hoog.
Impact delen is expressie geven aan authenticiteit.
Wat ik veel heb geoefend afgelopen week tijdens het internationale circling festival is de kunst van “impact delen”. De simpele uitleg is “mijn (directe) ervaring inbrengen”. Er is echter een impliciete complexiteit in deze beoefening, omdat er allerlei bewustzijnslagen, nauwkeurig taalgebruik en relationele consequenties aan verbonden zijn.
Ik beschrijf een paar ervaringen;
De basis.
De basis in de beoefening is dat ik me er van bewust ben dat alles mijn ervaring is en dat ik niet weet wat de ander ervaart.
Een basis in het proces is eerst oogcontact maken, daar in ontspannen, het contact ervaren en dan de impact delen. Er zit een vertraging in het relateren en een heen en weer delen van impact (cirkel beweging).
De wereld van de ander.
Ik kan de wereld van de ander fantaseren, me voorstellen of raden, maar nooit weten. Dit betekent dat wanneer ik een idee heb over wat de ander ervaart ik een zinnetje gebruik zoals; ik verbeeld me dat je <ditofdat>, ik kan me voorstellen dat <ditofdat>, ik heb de aanname dat <ditofdat>.
Dat is een vorm van impact delen en de ander kan hierop zijn of haar impact delen of er niets mee doen. Dit is het circelende uitwisselen van impact en brengt de relatie steeds dieper in intimiteit, waarachtigheid en innerlijk leiderschap. Het bewustzijn dat elk persoon een oneindige belevingswereld heeft net zoals ik, is mind blowing voor mij. Stel je voor dat alle personen zo’n oneindige belevingswereld hebben en dat iedereen het idee heeft dat ze de waarheid zien en van daar uit spreken. Wanneer het besef indaalt dat elke wereld even belangrijk is ontstaat er een nederigheid.
Uiteindelijk is het enige wat ik kan doen mijn ervaring delen en luisteren naar wat de ander deelt. Ik kan er niet meer vanuit gaan dat ik ook maar iets over de ervaring van de ander weet en/of wat deze nodig heeft.
De bewaker (grenzen stellen als weg naar verlichting).
Stel je voor een zwevende stad in het universum. De bewoners zijn open liefdevolle wezens. Er is een sfeer van eenvoud, overvloed en eeuwige harmony. De enige manier om deze stad binnen te komen is via de bewaker. De bewaker heeft zicht op elke plek in het universum en bewaakt het “goede”. Alles wat daar van afwijkt houdt hij buiten, alles wat toevoegt laat hij binnen.
Zo’n bewaker hebben we als persoon in ons zitten. Het is een functie wat alles kan filteren en wanneer iets voorbij de bewaker komt wat niet in deze stad past raakt de bewaker even verward. Deze moet zich herstellen. Wanneer dit stelselmatig gebeurt dan ontstaat er een diep lijden, ziekte, burnout en uit balans zijn.
De kunst is om steeds beter te luisteren naar dit innerlijke compas. Dit kan door stilte en expressie geven aan de authentieke innerlijke impulsen e grenzen. Om dit te kunnen doen is er een steeds verdere belichaming nodig, omdat het hele lichaam “denkt”.
Wat ook nodig is, is het subtiel leren communiceren met de omgeving. Mensen, natuur, het universum. Alleen denken is niet genoeg, de volgende stap is expressie geven en leren/corrigeren.
De bewaker heeft ook een oog voor waarheid en bullshit. Wanneer er een goed contact met de bewakers is, wordt liegen erg lastig, omdat er dan een innerlijke strijd ontstaat. Alles wordt uitgelijnd en zuiver.
Geef je over aan je innerlijke leiding en laat niets binnen wat niet goed voelt. Volg dat wat goed voelt, ook al is het nog zo raar. Er is altijd correctie mogelijk. Ga voorbij groepsdruk, schaamte en schuld. De weg is liefde, stilte, langdurige zorgzame relaties en onschuld. Deze weg is saai voor de mens die van drama, lust, competitie en macht houdt. Toch is het uiteindelijk de enige weg.
Het leren voelen van grenzen en expressie geven is een weg naar liefdevolle relaties. Dit is een leerproces.
Laat niet te veel binnenkomen in de stad van eeuwige liefde.
Grenzen.
Er is een subtiele functie in het lichaam en geest systeem wat grenzen aanvoelt. Het oefenen met het helder voelen van deze grenzen en het expressie geven van grenzen aan de ander is bevrijdend. Ik hoef de ander niet te vertellen hoe hij of zij moet doen, ik kan mijn behoefte aangeven van wat ik van de ander zou willen, dan is het aan de ander om hier iets mee te doen. Ik kan zelf altijd besluiten weg te bewegen van deze persoon.
Wanneer ik geen grenzen stel, verdwijn ik zelf en dat voelt niet goed.
Dierlijk lichaam/embodiment.
Wat ik ook interessant vind is het afstemmen op mijn dierlijk lichaam. Net zoals me bv kan afstemmen op essenties kan ik mijn aandacht ook leggen bij mijn dierlijke impulsen van afkeer, lust, grenzen, dominantie, spelen, etc. Ik hoef enkel mijn lichaam wat anders te gebruiken en ik kan me voelen als verschillende dieren. Ik was dit wel eens tegengekomen in de trance dans met een ervaring van een havik zijn, maar het blijkt dat in allerlei dieren kan veranderen. Er ontstaat een primaire innerlijke ervaring die ik weer in contact kan delen.
Geluiden en lichaamssensaties.
In onze cultuur is het gewoon om gedachtes en gevoelens te delen. Daar kan ik al oneindig in groeien. Een andere mogelijkheid die voor mij heel lekker aanvoelt is mijn directe lichamelijke impulsen in te brengen zoals geluiden en lichaamsbewegingen. Dit is misschien verbonden aan het dierlijke lichaam en wordt in onze cultuur als vreemd en misschien wel als onveilig ervaren. Voor mij komt dit echter steeds meer naar de voorgrond.
Archetypes.
Een andere vorm is het openstellen voor archetypes/energieën en deze door mij heen laten stromen. Denk aan; de moeder, de vader, de koning, de wijze, het kind, het donkere kind, de donkere vader, etc. Er zijn honderden zo niet duizenden archetypen ie onze ervaring beïnvloeden bewust of onbewust. Door het bewust te oefenen wordt de belevingswereld uitgebreid is mijn ervaring.
Ik-wij-hogere ruimte.
Er zijn verschillende soorten “ruimtes” waar ik op kan afstemmen. De ik ruimte is wat er in mijn lichaam gebeurt.
De wij ruimte is ook mijn ervaring, maar heeft een bredere focus, waarin ik bij wijze van spreken de ruimte buiten mij en de ander includeer. Ook al heb ik het idee dat ik de ruimte en de ander aanvoel, kan ik toch alleen delen wat mijn ervaring is van deze wij-ruimte. Ik weet uit ervaring dat een ander dit kan delen of juist helemaal niet.
De hogere ruimte zie ik als de afstemming op het goddelijke. onbekende, niet wetende, mysterie. Elke laag geeft een andere innerlijke impact.
Ruimte innemen.
Het gaat over dingen zoals; recht van bestaan, er helemaal zijn, gehoord en gezien worden, etc. Het proces van circelen is niet perse makkelijk of pijnloos. Ik kan me voorstellen dat veel mensen met de impliciete wens er in gaan om geliefd te worden, maar de realiteit is dat er, net zoals in het dagelijkse leven, van alles gebeurt in de ruimte/relatie. Het delen van impact geeft pijn en genot.
Expressie geven.
Wat mij raakte aan het einde van het festival is dat er een aantal dans en zang optredens waren van deelnemers die niet perse perfect waren volgens de standaard van de “professionele kunst wereld”, maar wel totaal authentiek. Vanuit mijn perspectief is dat echt lef hebben om mezelf bloot te geven aan 130 mensen. Expressie geven kan ik nog eindeloos ontwikkelen.
Behoeftes.
Het expressie geven aan fysieke behoeftes van aanraking of steun is ook een veld waar ik in kan stappen en die eindeloos is. Wanneer ik me daar voor open stel ontstaat er een lichamelijke bewustwording waarin ik allerlei impulsen krijg om anderen aan te raken of aangeraakt wil worden. Dit is een heel continuüm van veiligheid en affectie zoeken tot tantrische intimiteit. Dit is een deel wat in onze gewone dagelijkse cultuur ook onderdrukt wordt en misschien niet voor niets, want het heeft een enorme kracht en impact.
Impact delen en relatie.
Het beoefenen van de vijf pijlers en het impact delen geeft een enorme diepgang aan de relatie. Wanneer je dit begint te begrijpen en te doen ontstaat er een enorme persoonlijke vrijheid. Deze persoonlijke vrijheid heeft voor mij een directe impact op de beleving van mijzelf als het niet persoonlijke, het bewustzijn of absolute.
Authenticiteit en ontwaken.
De paradox is dat hoe persoonlijker ik ben, hoe onpersoonlijker ik mezelf kan ervaren. Waarschijnlijk, omdat elke vorm van zelfafwijzing verdwijnt en er ruimte is voor alles.
Surrendered Leadership.
Het mooie van de surrendered leadership circle van Circling Europe is dat er geen leraar nodig is om tot ontwaken of groei te komen. Er is een groep met een verlangen naar vrijheid of iets in die zin en het speelt zich allemaal vanzelf uit.
In de surrendered leadership circle van 5 uur met 120 mensen speelt het zich uit als een liefdesverhaal. Twee uur chaos en oppervlakte en ineens alleen maar liefde en support. De onderliggende collectieve stroom is liefde, stilte en harmonie. Iedereen herkende dit en wilde er in verblijven. Rebelsheid, afweer en autoriteit conflicten smolten als sneeuw voor de zon.
Daar zaten we als collectief, holding the space….
Realiteit is verlangen.
Wanneer ik kijk naar de natuur, moleculen, de elementen, “mijn” lichaam dan zie ik dat alles beweegt vanuit verlangen en aantrekking. In dit spel zie ik groei, vreugde, pijn, heling, traumaverwerking, etc.
En tegelijkertijd is er onveranderlijke ik-realisatie (voorbij bewustzijn en stilte), zonder enkel verlangen en aantrekking.
Ik ben beide. Ik ervaar dit lichaam volledig, in elke cel en laat het vrij bewegen en tegelijk ben ik het Absolute voorbij elke ervaring.
Ik voel mezelf dit lichaam belichamen tot in elke cel en het is extatisch. En nu is het lichaam volledig belichaamd en weet het de weg.
Embodiment.
Wanneer het conceptloze “ik” voorbij bewustzijn helder is, kan het zich vrijwillig identificeren met het lichaam, denken en voelen en luisteren naar de natuurlijke beweging die voortkomt uit de felt sense. Deze persoon is vrij en zwicht niet voor groepsdruk of autoriteit die tegen zijn of haar waarheid ingaan.
De kennendheid van de pure “ik” in alle lagen van de ervaring is het allerbelangrijkste. Al het andere is bijzaak.
Mannengroep en broederschap.
Ik voelde me nooit aangetrokken tot mannengroepen. Tijdens dit festival heb ik er een gedaan met ongeveer 50 mannen. Devorm was een grote circel en wanneer je iets in wilde brengen, kwam je in het midden te staan en volgde facilitater de energie van de inbrenger en betrok de groep bij het proces. Er ontstonden twee krachtige situaties waardoor aan het einde er een broederschap was ontstaan die voor mij het hele festival doorging. Het zijn met mannen ontspant iets in het zenuwstelsel.
Ik ben altijd een voorstander geweest dat je als facilitator of leraar je zelfonderzoek blijft doen, omdat groei eindeloos is.
Het bewustzijn van de leider bepaald de Surrendered Leadershipcircel.
Ik heb deze week gekozen om de basics van circling goed tot me te nemen en een va de dingen die me opviel is dat het bewustzijn van de leider de hele groepsontvouwing bepaald. Dat fenomeen heb ik ook een keer waargenomen met opstellingen, het trauma en de bewustzijnsontwikkeling van de opsteller leek mee te reizen met de opstellingen. Dit brengt wat mij betreft een grote verantwoordelijkheid of in ieder geval een bewustzijn van je eigen schaduw als je groepswerk doet.
Sexuele schaduw.
Een workshop waarin ik mijn sexuele schaduw kon onderzoeken bracht ook meer heelheid op dat gebied. Het bestond uit het innerlijk contact maken met situaties van grensoverschrijdend gedrag en dit delen met een partner. Een volgende oefening was het verbonden ademen met een sexuele fantasie die ik onderdruk. Uiteindelijk voelde dit totaal bevrijdend, omdat deze sexuele energie er innerlijk de ruimte kreeg en deels expressie werd gegeven tijdens het ademen. Het lichaam werd door de beoefening opgeladen.