De criticus komt voort uit driftenergie plus normen en waarden
Tijdens een focussessie volg je lijflijke sensaties en de betekenis die daar uit voortkomt. De betekenis maakt zich kenbaar in woorden, beelden, gebaren of andere symbolen. Dikwijls probeert de criticus in te breken in deze informatie en energie flow. De criticus is meestal een strenge stem die de boel probeert te saboteren. De behoefte van de criticus is om onafhankelijk te zijn en geen hulp te hoeven vragen. Hulpvragen is namelijk kwetsbaar en kan pijnlijk worden, omdat je niet volledig gehoord of gezien wordt. De criticus houdt het systeem gesloten, zodat er geen verandering komt.
De interventie die je tijdens een focussessie doet is stilstaan bij deze bozige, controlerende stem en hem een naam geeft. Door deze stem een naam te geven mag de criticus er zijn en wordt het steeds weer herkent als hij om de hoek komt kijken. Door het bewustworden van deze dynamiek ontstaat er afstand van. De criticus heeft met zijn bozige strenge manier van reageren niets nuttigs (in het focusproces) te brengen. Hij mag best later nog eens terugkomen als hij wat aardiger is of wanneer hij echt iets bij te dragen heeft. In de kern wil de criticus helpen.
Mijn ervaring is dat mensen waarbij verlangens vaak onderdrukt zijn door allerlei normen en waardenstelsels van bijvoorbeeld hun ouders er een agressiviteit in het systeem krijgen die samen met het de inhoudelijke oordelen uit het normen en waardenstelsel een criticus vormen. Het is een verinnerlijkte dynamiek van zelfafwijzing.
Een hulpmiddel om de criticus te omzeilen is het steeds weer terug gaan naar de conceptloze essentie aanwezigheid (ik ben). Door telkens in deze stilte te verblijven ontvouwt het leven zich vanzelf.
In een focussessie gaan we onder andere op zoek naar de ik ben en andere essenties. Waar ervaar je kracht, leiding en waarde en wat wil zich door jouw lichaam en geest heen manifesteren? Door een goed contact te voelen met het lichaam ontstaat er vertrouwen en een persoon die voelt wat hij wil. Dan ontstaat er beweging en leven. Dat voelt als vrijheid.
Mooi artikel over de criticus.