Archetypische verhalen zijn een bron van biologische en historische kennis
De beperkte kwetsbare zelfbewuste mens wordt elk moment geconfronteerd met het oneindige onbegrijpelijke universum. Dat is het platform waarop archetypische verhalen ons enige houvast kunnen bieden. Een archetypisch verhaal is in de kern een miljoenen jaren oud biologisch gedragspatroon wat succesvol is gebleken in onze overleving. Dit betekent onder andere dat er sexuele lading, dominantie en competentie hierarchieen inzitten. Een verhaal in de vorm van karakters is hoe onze geest de kennis van het verleden verwerkt, opslaat en levendig houdt. We zien de structuur van deze verhalen terug in hedendaagse films en boeken.
Religies zijn in feite archetypische verhalen
Wij zijn kinderen van de natuur en het streven naar een hoger doel (bv een moreel leven) is onderdeel van ons functioneren om als geheel te overleven. Dit betekent onder andere dat we een integratie van onze dierlijkheid en hogere essenties dienen te ontwikkelen. Hier komt ook Ontwaking in beeld, omdat dit een perfect overlevingsmechanisme is. Wanneer je steeds weer elk moment de situatie als nieuw kan zien, contact hebt met je innerlijke kracht zonder het verleden te vergeten heb je een sterk instrument om te overleven in welzijn in handen.
Ontwaken en groei zijn natuurlijke processen
Het leven is een complexe beproeving en daarom hebben we een mentor nodig die ons de weg wijst. Dit kan een ouder zijn, een vriend, een oude wijze man, een verhaal, een spiritueel leraar, etc. Met zijn of haar steun leren we moedig en waardig het leven en het lijden aan te gaan.
Het verhaal van Jezus is ook een archetypisch verhaal. Het vertelt ons hoe we belichaamd het Goddelijke kunnen leven en ondertussen het lijden wat daarmee gepaard gaat kunnen dragen. Het grootste onrecht is natuurlijk in dit verhaal dat hij wordt gestraft om zijn hogere essentie. Het toppunt van onrecht. En zo kan het leven zijn, dat je een tegenslag krijgt ondanks je goedheid. In het verhaal van Jezus staat hij na verloop van tijd weer op uit de dood. Deze archetypische verhalen vormen een blauwdruk van onze geest.
De huidige maatschappij.
In Nederland leven we in een maatschappij waar er altijd electriciteit, warmte, eten en onderdak is. Ik heb nog nooit een te kort gehad aan deze basisbehoeften, tenzij ik het zelf opzocht. Ik werk meer dan twintig jaar in de dakloze sector en zelfs daar heeft iedereen tegenwoordig deze luxe. Het wordt alleen niet meer gezien als iets bijzonders. We hebben dit bereikt en houden dit in stand, omdat het merendeel van de mensen elke dag een groot deel van hun tijd besteden aan werk. Dit heeft nadelen, omdat het een bepaalde onderdrukking vergt van onze bewegelijkheid, vrijheid en spontaniteit, maar in zijn geheel genomen is de manier waarop we het werkende leven zoals we het nu hebben vorm gegeven een groot goed. Dit betekent overigens niet dat het zo moet blijven.
Een fantasie van veel mensen is weinig of niet werken en een luxe leven leiden. Veel reizen en vrij zijn. Dat komt als een schaduw gevoel op in een maatschappij waar acht uur per dag werken normaal is.
Er zijn heel veel gebieden op de wereld waar mensen niet zijn voorzien van basisbehoeftes en werk. Ik kan me voorstellen dat wanneer je in oorlog bent of honger hebt je prioriteit bij overleving ligt van jezelf en/of je familie. Waarschijnlijk fantaseert iemand in zo’n situatie over een stabiel leven met werk. Zo leeft iedereen in een bepaalde omgeving met bepaalde normen en waarden. De kunst als individu is om de innerlijke drang tot zingeving en dierlijke impulsen in te zetten voor een beter leven met meer goedheid, schoonheid en waarheid. Dit kunnen we onder andere doen door aandacht te besteden aan langdurige zorgzame relaties, het leren omgaan met lijden en het fantaseren over passende vormen van samenleven. Voor iedereen en elk deel van de wereld heeft dat andere vormen.
In mijn bijeenkomsten gaat het over jezelf realiseren als bewustzijn of non duale essentie en vandaaruit dicht bij jouw normen en waarden de wereld in te stappen. Zelfrealisatie of Ontwaking is een integratie van een veelheid van percepties. Het functioneren in het dagelijkse leven is er een van. Het gaat over verantwoordelijkheid nemen en je plek innemen. Dit leidt vanzelf naar zingeving.
Ik stap de wereld in, mijn tuin in, mijn werk in of mijn relaties in en laat alles lichamelijk tot me door dringen. Van daar uit voel ik wat ik die dag of dat moment wil doen of veranderen. Ik heb een visie en ik voel me goed wanneer ik daar gevolg aan geef. De ene dag heb ik veel energie om dingen te doen, de andere dag niet. De ene dag zie ik helder door alle patronen heen, de andere dag niet. Het ene moment ben ik serieus, het andere totaal niet. Wat me opvalt is dat ik elk moment bewust ben van wat ik doe en dat er iets is wat meekijkt vanuit mijn visie.