Interpersoonlijke meditatie & radicale eerlijkheid zijn naar mijn inzicht de spiritualiteit van de toekomst. Het is een brug tussen de oosterse wijsheid van het innerlijke en de westerse wijsheid van het uiterlijke.
Door niets meer achter te houden ontstaat er afstand van alle maskers en rollen. Het is de enige manier om volledig mens te worden.
Radicale eerlijkheid heeft drie stappen;
1.feiten benoemen
2.gevoelens en sensaties erbij benoemen
3.het verhaal over jezelf doorzien en blootgeven
Deze eerlijkheid moet ik oefenen, oefenen en oefenen. Het is al moeilijk om in het moment zelf direct deze stappen waar te nemen en te uiten. Het dagelijkse communiceren gaat zo snel dat wanneer ik niet vertraag er niets van terecht komt. Dit maakt het moeilijk om het met iedereen en overal te oefenen. En het verhaal van mezelf kennen en doorzien is een hele klus. Ik heb zo’n mooi spirtueel beeld van mezelf gemaakt dat er vrijwel geen ruimte is voor biologische impulsen en schaduwkanten. Toch is het essentieel dat ik mijn dierlijke kanten herken en ermee in balans ben.
Meditatie is het observeren wat je ervaart.
Je kunt drie dingen oberveren;
1.sensaties in je lichaam
2.dat wat buiten je lichaam in de directe omgeving plaatsvindt
3.je gedachtes, aannames, associaties, interpretaties en herinneringen (ego)
Op de een of andere manier bestaat onze cultuur vooral uit het observeren van gedachtes. Dit betekent vrijwel geen contact met de sensaties in het lichaam en met de directe omgeving.
Het leven van de westerse persoon bestaat vooral uit pretenderen (van succes en goed zijn), oordelen en analyseren. Het is een mindgerichte cultuur. Er zijn grofweg drie neurologische systemen die deze mind vullen en die drie systemen werken onafhankelijk van elkaar. Hierdoor is het vaak zo’n chaotische toestand in het denken. Ze zijn alledrie gericht op het overlevingsmechanisme van genot nastreven en pijn vermijden en hebben alledrie andere oplossingen.
Ik herken minimaal drie patronen in de mindgame;
1.scannen van herinneringen en reageren met associaties (verleden)
2.persoonlijke conditionering (verinnerlijkte patronen, overtuigingen)
3,oplossingsgericht planning (toekomst)
Leef jij als kop zonder kip?
Door alles wat je observeert in contact met anderen te brengen ontstaat er een nieuwe vorm van spiritualiteit. Start met het delen van voorgaande lijstjes om tot eerlijkheid te komen.
Vanuit mijn ervaring heeft elk lichaam een behoefte aan langdurig zorgzame relaties in het moment. Dit vond ik als basis van alle psychologie en therapie. Voor meer uitleg verwijs ik naar mijn visie. Een landurige zorgzame relatie in het moment kan zich alleen ontwikkelen in eerlijkheid. Het hoeft niet perse altijd harmonieus te zijn. Wat wel belangrijk is om tijdens de spanning van de eerlijkheid, die aanvoelt als de angst om dood te gaan, in contact te blijven.
In de spirituele scene is er veel aandacht voor de sensaties in het lichaam en wordt het denken vaak afgekeurd. De oosterse meditatiekunst is vooral het observeren van innerlijke sensaties.
Het n contact brengen van gevoelens tussen mensen komt meestal pas aan bod in therapie achtige omgevingen.
De Autenticiteitcirkel is een mix van meditatie en radicale eerlijkheid. We ontdekken samen wat de diepte en vrijheid is in het contact met elkaar. Er is niets meer op te houden en dat delen inspireert anderen om hetzelfde te doen. Uiteindelijk heeft iedereen de behoefte om eerlijk te zijn en geen image op te hoeven houden.
Een groot deel van het persoonlijke lijden ontstaat door het nastreven van ideaalbeelden (ik zou moeten…). Deze ideaalbeelden komen voort uit onze culturele conditioneringen. De hele dag mezelf voordoen als iemand die ik van nature niet ben. Alle schaduw en kwetsbaarheid verbergen.
Die beweging van mezelf beter voordoen bestaat uit twee onderdelen;
1.dominant deel wat ideaalbeelden nastreeft
2.onderdaning deel wat daaraan wil voldoen
Hoe zou het zijn om niets meer hoog te hoeven houden?
Wat verandert?
Wat onder andere verandert is het taalgebruik. Door niet meer te geloven in wat ik waarneem en het wel te delen wat ik waarneem ontstaat er een lichamelijk en persoonlijk taalgebruik wat sterk geworteld is in het moment. Er is steeds minder praten over dingen en steeds meer praten vanuit de directe ervaring. Dit is de basis van werkelijk contact.
Er is een neiging om in contact sterke emoties te vermijden, omdat dit aanvoelt als doodgaan. Afkeer (boosheid) en complimenten (liefde) worden om deze reden meestal uit contact gehouden. In de Authenticiteitcirkel gaan we deze voorzichtig in contact brengen door te oefenen om er innerlijk en in contact bij te blijven. Dit brengt uiteindelijk een krachtig gevoel van eigenheid, samen zijn en daarmee veiligheid.
Door een gezonde afstand te creeeren tussen het ik en de waarneming verdwijnt de reactiviteit die de basis is van conflicten en oorlog. Gedachtes worden niet meer gebruikt om te reageren. Gedachtes, aannames, associaties, etc worden meer en meer gebruikt om met anderen gewenste situaties te creeeren.
Een ander aspect is dat door te zien dat het ik gescheiden is van de waarneming er een dieper besef van jezelf kan ontstaan als bewustzijn. Mijn waarneming is dat er een enorme vrijheid ontstaat door authentiek te zijn in contact. Door deze vrijheid is er ruimte om jezelf te ervaren als iets wat voorbij het waarnemen ligt.
Uiteindelijk is deze sociale meditatievorm een basis voor een cultuur verandering op grote schaal.