Wanneer je enige tijd verblijft in de ik ben wordt het intuitief helder dat jij iets Absoluut bent waarin de conceptloze aanwezigheid (ik ben) in opkomt.
Er is geen grotere extase of beloning dan Dat. Hoe kan het dan dat de aandacht steeds weer haar focus verlegt naar het lichaam (pijn vermijden en genot nastreven)? Het antwoord is eenvoudiger dan je denkt; het lichaam is nodig voor Zelfrealisatie. De aandacht komt altijd weer terug bij basisvragen zoals; wat eet ik, waar slaap ik, hoe plant ik mij voort?
De mate van vereenzelviging met het Absolute bepaald de mate van afleiding. Hoe ouder het lichaam wordt des te minder het geïnteresseerd raakt in allerlei vormen van lichamelijk genot. Dat is een ontwikkeling die we makkelijk herkennen bij onze opa´s en oma´s. Dit komt allemaal voort uit een lichamelijke ontspanning.
Zelfrealisatie gaat iets verder en komt terecht bij de realisatie dat jij Bewustzijn bent. Hier worden de geestelijke structuren doorzien. Dit is een perfecte voorbereiding op de fysieke dood. Al het materiele wordt losgelaten en er is alleen het gewaarzijn van bewustzijn. De perceptie is dat ´jij Bewustzijn of God bent´. Dit feit heeft als bijeffect een gevoel van extase in het lichaam en verschillende andere percepties van het beleven van de ´waarheid´; dat alles 1 is, dat jij de zoon of dochter bent van het universum, dat de waarneming van de fysieke wereld een illusie is, dat alles zich volgens een plan ontvouwt, etc. In deze realisaties kan het lichaam en de geest in vrijheid sterven.
De moeder van al deze percepties is echter het inzicht in ´wat je bent´. In de advaita wordt dit ´het Zelf´ genoemd, vandaar de term Zelfrealisatie.
Ik zie Zelfrealisatie dan ook als een natuurlijke ontwikkeling van de geest en voorbereiding op de fysieke dood. En ja wanneer Zelfrealisatie in een vroeg stadium van het fysieke leven plaatsvindt heeft dat gevolgen voor hoe we met elkaar omgaan. Er zal meer vreugde, vrede en rust zijn. De realiteit is echter dat het in de meeste gevallen niet plaatsvindt en bij mensen waarbij het wel gebeurt dit vaak rondom en na het veertigste jaar is. Tot die tijd bestaat het leven uit de dierlijke impulsen van het lichaam wat wil overleven en in allerlei vormen van competitie en oorlog terecht komt.
Waar ligt jouw interesse?