Het Absolute ligt voorbij bewustzijn, de waarnemer en ik ben. Het is onkenbaar en toch weet jij dat jij Dat bent. Het is een verdiepte ik ben. Het Absolute voelt in eerste instantie aan als niet bewustzijn en niet in de wereld. Later wordt ook de verschijning van bewustzijn en de wereld opgenomen als het Absolute.
Ik ben is het conceptloze lichamelijke bewustzijn. Het kan ook omschreven worden als de waarnemer en atman. Ruimte, tijd en de wereld ontstaan in een fractie van een seconde na ik ben.
Het verblijven in ik ben is de beste oefening om tot totale bevrijding te komen. Deze eerste vormloze universele levendige staat ik ben is al ontdaan van elk probleem, Het moeilijke van de beoefening is dat de aandacht ik ben nauwelijks op zichzelf gericht kan blijven. Er is een enorme drang om te ervaren en te bewegen. Het vergt in het begin een enorme en alerte inspanning om te verblijven als ´ik ben´. Een praktische instructie is; vestig je stevig in de waarnemer.
Een misvatting is dat je jezelf pas als ik ben of het Absolute kan ervaren wanneer het denken stopt. Het denken, voelen en ervaren gaat onophoudelijk door in de wakende toestand. Wanneer je dit waarneemt ben je er vrij van. Ik ben en het Absolute zijn tijdens de ervaringen van lichaam, denken en voelen volledig te realiseren.
Na de realisatie van het Absolute (zelfrealisatie) ontstaat er een steeds verdergaande identificatie met dit Absolute. Het is voortdurend in het denken en voelen van het persoonlijke leven. De aandacht wisselt voortdurend van perceptie. Van persoon in de wereld naar het Absolute. Zelfrealisatie gebeurt elke seconde.
Het is niet nodig om hier te komen om een of andere initiatie te ontvangen. Er kan geen initiatie aan jou gegeven worden en er is niets te veranderen aan jou. Er is ook geen instructie te geven. Je was perfect toen je hier aan kwam en je bent perfect als je weer weg gaat. Nissargadatta.