Wanneer je verblijft in de eenvoud van aanwezigheid (ik ben) is er niets nodig. De ervaring van aanwezigheid is volledig vervullend in zichzelf. Hoe is het om van hieruit te leven? Wat betekent dit voor je relaties, je werk, je verlangens, je angsten….? Het vertrekpunt vanuit aanwezigheid is stilte, niet weten en beschikbaarheid. Het leven vormt zich seconde voor seconde en er is een moeiteloos meebewegen. Weerstand, openheid, pijn en genot komen en gaan. Er is geen hechting aan een voorkeur. In de tijdloosheid van aanwezigheid is elke ervaring niet meer dan een verschijning die vroeg of laat oplost. Bewustzijn is stil en dynamisch. Je hoeft je nergens mee te bemoeien. Alles gebeurt. Hoe ver kun je ontspannen in je eigen leven? Hoe ver kun je alles laten gaan zoals het gaat en kun je volledig zijn met hoe het nu is?
In deze ontspanning van aanwezigheid zal het Absolute doordringen in de ervaring. De aandacht en het gevoel van identiteit zal meer en meer samenvallen met de zuivere kennendheid van het Absolute. Het dagelijkse leven loopt door en organiseert zichzelf. De lading van pijn, genot, angst en verlangen verdwijnen meer en meer zonder dat er iets lijkt te veranderen. Extase, ruimte, sereniteit en stilte nemen toe om niets. Er zijn geen regels of moraal in aanwezigheid en het Absolute. Regels en moraal ontstaan in het moment. Vertrouw op het leven zoals het is. Jij hoeft alleen dieper en dieper te ontspannen als ´wat je bent´. In dit niet doen, gebeurt alles.
Het leven is echt!